Η Σκέψη Κύκλου Ζωής (Life Cycle Thinking) για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της τουριστικής δραστηριότητας σε έναν ελληνικό τουριστικό προορισμό.

Life Cycle Thinking

Τίτλος Άρθρου:

• EN: Life Cycle Thinking used for assessing the environmental impacts of tourism activity for a Greek tourism destination
• EL: Η Σκέψη Κύκλου Ζωής (Life Cycle Thinking) για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της τουριστικής δραστηριότητας σε έναν ελληνικό τουριστικό προορισμό.

Άρθρο στο Scopus: Link

Ολόκληρο το άρθρου: Link

City Score Περιοδικού (Journal of Cleaner Production):  20.4 | Impact Factor:  9.8

City Score Περιοδικού

Όρος Αναζήτησης: Tourism AND Greek

Παρακάτω παρουσιάζονται τα αποτελέσματα που έφερε η αναζήτση με τις συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά:

Keywords: Tourism AND Greek

Το άρθρο μελετά πώς επηρεάζει το περιβάλλον ο τουρισμός σε ένα δημοφιλή ελληνικό τουριστικό προορισμό, όπως η Χαλκιδική. Η προσέγγιση που ακολουθεί είναι η “Σκέψη Κύκλου Ζωής” (Life Cycle Thinking), δηλαδή βλέπουν κάθε στάδιο του ταξιδιού του τουρίστα (μετακινήσεις, διαμονή, φαγητό κτλ.) και υπολογίζουν τι επιπτώσεις έχει αυτό στο περιβάλλον.

Ουσιαστικά, ήθελαν να βρουν:

• Σε ποια σημεία της τουριστικής εμπειρίας δημιουργείται η μεγαλύτερη περιβαλλοντική ζημιά.
• Ποια φάση έχει το μεγαλύτερο ενεργειακό αποτύπωμα ή παράγει τα περισσότερα απορρίμματα και ρύπους.
• Πώς μπορούν να γίνουν αλλαγές ώστε να μειωθεί αυτή η ζημιά.

Η μεθοδολογία που ακολουθείται βασίζεται στην Ανάλυση Κύκλου Ζωής (Life Cycle Assessment – LCA). Αυτό σημαίνει ότι κοιτάνε αναλυτικά κάθε στάδιο της τουριστικής εμπειρίας (π.χ. μεταφορά, διαμονή, ενέργεια, φαγητό, ακόμα και πόσα καύσιμα ή ρεύμα καταναλώνεται). Συγκεκριμένα, στην έρευνα συμμετείχαν 6 ξενοδοχεία στην Χαλκιδική και συγκρίθηκαν με βάση το μέγεθός τους, τον τρόπο λειτουργίας τους, τι καύσιμα χρησιμοποιούν, αν έχουν οικολογικά χαρακτηριστικά κτλ.

Χρησιμοποίησαν ερωτηματολόγια σε ξενοδόχους για να πάρουν δεδομένα και στη συνέχεια ανέλυσαν τα στοιχεία με ειδικό λογισμικό και βάσεις δεδομένων περιβαλλοντικών επιπτώσεων όπως Eco-Indicator 99 και CML 2001. Επίσης μέτρησαν και τις έμμεσες επιπτώσεις, όπως αεροπορικά ταξίδια.

Τα βασικά ερωτήματα που τους απασχόλησαν ήταν:

• Ποιες φάσεις του τουρισμού δημιουργούν τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική επιβάρυνση;
• Πόσο επηρεάζει η μεταφορά (με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο), η λειτουργία του ξενοδοχείου, και οι παροχές που προσφέρονται;
• Πώς μπορούν να μειωθούν αυτές οι επιπτώσεις; Υπάρχουν καλές πρακτικές που ήδη εφαρμόζονται;
• Ποιοι τύποι ξενοδοχείων είναι πιο «βαριοί» για το περιβάλλον; Οι μικροί ή οι μεγάλοι;

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι:

Η μεταφορά με αεροπλάνο είναι μακράν η χειρότερη για το περιβάλλον. Ειδικά για τα μεγάλα ξενοδοχεία, η αεροπορική μετακίνηση των τουριστών ευθύνεται για τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική ζημιά.

Στα ξενοδοχεία, το σύστημα θέρμανσης και κλιματισμού είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ενέργειας.

Τα μεγάλα ξενοδοχεία έχουν πολύ μεγαλύτερο συνολικό αποτύπωμα, αλλά όταν το υπολογίσεις ανά άτομο/διανυκτέρευση, πολλές φορές είναι πιο αποδοτικά.

Τα μικρά ξενοδοχεία που χρησιμοποιούν pellet, ηλιακούς θερμοσίφωνες και φυσικό αέριο, είχαν σημαντικά μικρότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον.

Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η Life Cycle Thinking προσφέρει έναν πολύ καλό τρόπο για να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε πού και πώς ο τουρισμός επηρεάζει το περιβάλλον. Το άρθρο δείχνει ότι με μικρές αλλά σωστές παρεμβάσεις (πχ. χρήση ΑΠΕ στα ξενοδοχεία, biofuels, τοπικά προϊόντα στα μενού, καλύτερη μόνωση), μπορεί να γίνει μεγάλη διαφορά.

Επίσης, αποδεικνύεται ότι πολλές φορές πιστοποιήσεις τύπου “Green Key” δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι ένα ξενοδοχείο έχει χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα οπότε πρέπει να υπάρχει πιο αυστηρός έλεγχος.

Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό ότι έγινε τέτοια έρευνα για ελληνικό προορισμό όπως η Χαλκιδική. Είναι καλό να μην αντιγράφουμε απλώς μεθοδολογίες του εξωτερικού αλλά να τις προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα.

Θα πρότεινα να γίνουν περισσότερες παρόμοιες μελέτες και σε άλλες τουριστικές περιοχές στην Ελλάδα, όπως π.χ. τα νησιά ή άλλοι προορισμοί. Επίσης, καλό θα ήταν να ενημερωθεί και ο κόσμος για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα που αφήνουν οι επιλογές τους. Ακόμα και το να πάει κάποιος με αυτοκίνητο αντί για αεροπλάνο ή να μείνει σε πιο πράσινο κατάλυμα μπορεί να έχει σημαντική επίδραση.

Τέλος, νομίζω πως θα έπρεπε να υπάρξει μια εθνική στρατηγική για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη που να συνδέεται με τέτοιες αναλύσεις και να προσφέρει κίνητρα για τις καλές πρακτικές.

Share on Facebook

Tweet