«Πλημμυρίζει» η πόλη της Νέας Ιωνίας από την υπερηφάνεια και το θαυμασμό που τρέφουν για εκείνη οι κάτοικοι της. Ο ιστορικός αυτός τόπος,ιδρύθηκε στην περιοχή «Ποδαράδες» στις 27 Ιουνίου 1923 από τον Νικόλαο Πλαστήρα και αποτελεί κατά κόρον ένα συνοικισμό προσφύγων από διάφορες πολιτείες της Ιωνίας όπως τα Βουρλά,το Αϊβαλί,τα Θυάτειρα και άλλες, με αποτέλεσμα η περιοχή να μετονομαστεί από «Νέα Πισιδία» σε «Νέα Ιωνία».
Το 1922 έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή η οποία ανάγκασε τους ανθρώπους που είχαν τις ρίζες τους και τη ζωή τους στη Μικρά Ασία,να μετατραπούν σε πρόσφυγες και να εγκατασταθούν στην περιοχή «Ποδαράδες» στην Αττική.
Απεικόνιση του Αδριάνειου Υδραγωγείου με τους χαρακτηριστικούς υδατόπυργους στην Καλογρέζα.
Κέντρο Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού
Το κέντρο Σπουδής και Ανάδειξης του Μικρασιατικού Πολιτισμού ή αλλιώς ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ στεγάζεται σε αναπαλαιωμένα κτίρια εργοστασίων υφαντουργίας και ταπητουργίας.Στο χώρο αυτό, έχουν δημιουργηθεί μουσεία Λαογραφίας,Υφαντουργίας,Ιστορίας και Ταπητουργίας με σκοπό τη διάσωση, τη μνήμη και τη μεταλαμπάδευση της Ιστορίας και του Πολιτισμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας,του Πόντου,της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης στις επερχόμενες γενιές αλλά και την αξιοποίηση των γεγονότων μέσω των αρχειακών υλικών που αφορούν την ιστορία και τον τόπο της Νέας Ιωνίας.Αυτό, επιτυγχάνεται με τη διεξαγωγή ποικίλων εκδηλώσεων στις οποίες ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα της ανοικτής και ελεύθερης συμμετοχής του σε αυτές αλλά και με το ανά δύο έτη θεματικό Συμπόσιο με τη συμμετοχή και παρεύρεση ιστορικών επιστημόνων ασκούμενοι επιρροή σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο.
Το κτίριο του Κέντρου Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού στη Νέα Ιωνία.
Εργοστάσια και Βιοτεχνίες: Ο θεμέλιος λίθος…για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής της Νέας Ιωνίας
Σήμερα,ο αριθμός των εργοστασίων και βιοτεχνιών εν ενεργεία δεν ξεπερνά τα 10.Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1950,λειτουργούσαν στην περιοχή ,περίπου 500 εργοστάσια και βιοτεχνίες με 6.000-7.000 άτομα που αποτελούσαν το εργατικό δυναμικό της εποχής εκείνης.
Εγκαταλελειμμένο κτίριο Παλιάς Βιοτεχνίας Παιδικών Ενδυμάτων
Το «φαίνεσθαι»… ένας πονεμένος και φτωχός τόπος,το «είναι»… μια «πλούσια» και υπερήφανη πόλη
Αν περάσει κανείς από τα στενά και τα σοκάκια της Νέας Ιωνίας και παρατηρήσει τα κτίρια που τον περιβάλλουν, θα αντιληφθεί ότι η πλειονότητα τους είναι κτίρια παλιά,ερημωμένα,άλλα γκρεμισμένα,άλλα αδιάφορα εκ πρώτης όψεως.Η πραγματικότητα που ισχύει σήμερα δεν ανταποκρίνεται καθόλου με την πραγματικότητα του χθες. Κάποια από αυτά αποτελούσαν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες,ίσως από τις πιο γνωστές εκείνης της εποχής,οι οποίες μετέπειτα θα αποκτούσαν μέγιστη ιστορική και αισθητική αξία,αφού το εργατικό δυναμικό της αποτελούταν από ανθρώπους που είχαν ξεριζωθεί από τον τόπο τους και αγωνίζονταν καθημερινά για να σταθούν και πάλι στα πόδια τους.Οι σημερινοί κάτοικοι, είναι υπερήφανοι για τον τόπο που διαμένουν,καθώς είναι ένας τόπος με προσφυγική ιστορία αλλά και γιατί αποτέλεσε πυλώνας αντίστασης κατά την ναζιστική εποχή και των εργατικών αγώνων αργότερα.
Ένα από τα εκατοντάδες ερημωμένα σπίτια τα οποία στέγαζαν οικογένειες προσφύγων.
Παλιά δεξαμενή νερού.
Η Νέα Ιωνία από τη ματιά..του Στέλιου Καζαντζίδη
Ο Στέλιος Καζαντζίδης γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1931.Μεγάλωσε και εργάστηκε στη Νέα Ιωνία για την οποία, στις αφηγήσεις του τη χαρακτηρίζει ως μια ήσυχη εργατική περιοχή με έντονο το προσφυγικό στοιχείο.Στην πατρίδα που τον γέννησε και τον μεγάλωσε και αγάπησε πολύ,αφιέρωσε και το τραγούδι «Φτωχιά μου Νέα Ιωνία».
Προτομή του ποιητή. Υπάρχει έξω από το σπίτι του.
Πηγές: https://www.athensvoice.gr/life/urban-culture/athens/420841_giati-aisthanontai-perifanoi-oi-katoikoi-tis-n-ionias
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AD%CE%B1_%CE%99%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82 https://kemipo-neaionia.gr
https://stelioskazantzidis.blogspot.com/2009/10/blog-post_10.html
https://kemipo-neaionia.gr/
