Υπότιτλος: Ένας φοιτητής θυμάται
Όλα ξεκίνησαν στις 11 Μαρτίου, 2020. Η καθημερινότητα μας αλλάζει, οι εκπαιδευτικές βαθμίδες στη χώρα αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Πολλοί φοιτητές φεύγουν για τον τόπο καταγωγής τους. Η ακαδημαική και κοινωνική μας ζωή διαταράσσεται και επικρατεί μια ανησυχία για την εξέλιξη του εξαμήνου.
-
- Η έξοδος προς την ελευθερία
-
- Ο δρόμος της μεγάλης φυγής!
-
- Η άνοιξη μπαίνει απ’ το παράθυρο!
-
- Το πράσινο ομορφαίνει την ζωή!
-
- Ο παράδεισος του κάθε σπιτόγατου!
-
- Τι έγινε ρε παιδιά; Eγώ πότε βγαίνω
Παρέμεινα στο Αργοστόλι με την οικογένεια μου για λίγες μέρες. Τα μαθήματα γίνονται όλα διαδικτυακά. Επικοινωνώ συχνά με φίλους και συγγενείς. Σε μια επικοινωνία με συγγενικό μου πρόσωπο, γιατρό, παραθέτω την δική της καθημερινότητα.
Ψυχαγωγούμαι με ταινίες, σειρές, βιντεοπαιχνίδια, μουσική και συζητήσεις με φίλους στενούς και διαδικτυακούς. Νιώθω έντονη την ανάγκη να βγω έξω αλλά οι περιορισμοί στις μετακινήσεις και η γενικότερη ανησυχία που επικρατεί μου προκαλούν δυσθυμία. Ευτυχώς, έχω μια υγιή ρουτίνα γιατί έχω έναν σκύλο και έτσι η απομόνωση και η βόλτα μαζί του είναι μια θετική εμπειρία.
Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται και η καραντίνα έδωσε σε όλους μας ένα μάθημα ζωής.
