Παίζει τίποτα στην Κεφαλονιά έξω από την πρωτεύουσα της;
Η σχολή στην οποία φοιτούμε εδρεύει στο Αργοστόλι, αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές της ζουν στην Κεφαλονιά. Τι κι’ αν όχι όμως; Όσοι είχαν την τύχη να έχουν κάποια σχέση μαζί της από πριν καταλαβαίνουν.
Τι θέλω να πω με αυτό, το Αργοστόλι είναι μια πάρα πολύ μικρή πόλη (αν μπορείς να την πεις καν πόλη) σε ένα πολύ μεγάλο νησί, σε αντίθεση με άλλα ελληνικά νησιά όπου υπάρχει μία πόλη όπου είναι μαζεμένος όλος ο “πολιτισμός” και γύρω γύρω κάποια χωριά, οι Κεφαλονίτες αποφάσισαν να σκορπίσουν σε όλα τα τα μήκη και πλάτη αυτών των 773 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η Κεφαλονιά είναι πολλά περισσότερα από το Αργοστόλι, αλλά κατά πόσο οι φοιτητές το ξέρουν αυτό; Βασικά δεν το ξέρουν, και πως να το ξέρουν χωρίς υποδομή, διότι όντως δεν υπάρχει όχι σαν κάποια άλλα μέρη όπου είναι σχετικα ελλιπής. Διότι είχα την ευκαιρία να μένω εκτός αργοστολίου για αρκετούς μήνες χωρίς δικό μου μεταφορικό μέσο και ξέρω από πρώτο χέρι ότι η μετακίνηση δεν είναι εύκολη με αυτά τα δρομολόγια λεωφορείων, και αναγκαζόμουν να ζητώ βοήθεια από φίλους και γνωστούς. Αν και καταλαβαίνω πως δεν χρειάζεται να υπάρχουν πολλά με βάση των αναγκών των (σχετικά) λίγων κατοίκων που δεν έχουν αμάξι (ας μην ανοίξουμε εδώ το θέμα των τόσο πολλών αυτοκινήτων σε έναν τόσο μικρό χώρο). Εγώ ήμουν μια περίεργη εξαίρεση σε έναν μακροχρόνιο κανόνα.
Υπάρχουν πολλά να δεις σε αυτό το νησί, από πάνω στο Φισκάρδο ως κάτω στην Πεσσάδα, με του περισσότερους φοιτητές να κάνουν μόνο τη διαδρομή Πόρος – Αργοστόλι ή Αργοστόλι – Σάμη όταν είναι να φύγουν ή να έρθουν. Και δεν λέω να τη δουν όλοι μικροί εξερευνητές και να τρέξουν για κάμπινγκ σε ερημικές παραλίες ή αναρρίχηση στον Αίνο, αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να κάνουν πράγματα πέρα από το να μένουν συνέχεια εκεί αν βέβαια υπήρχε τρόπος, εδώ εγώ που ας πούμε μετακινούμαι κοντεύω να σαλτάρω από τη βαρεμάρα πόσο μάλλον κάποιος που μένει στο Αργοστόλι και δεν πάει πουθενά αλλού. Πραγματικά ώρες ώρες δυσκολεύομαι να καταλάβω πως θα αντέχουμε ακόμα, κάτι η ανάγκη, κάτι το σύνδρομο της Στοκχόλμης επιβιώνουμε.
Αν και το καλοκαίρι είναι καλύτερα από θέμα κόσμου, υπάρχει και μια μεγαλύτερη ανάγκη για περισσότερο “έξω”, και μιας και βιώνουμε την καλοκαιρινή αυτή αγανάκτηση τι καλύτερο από ένα χαλαρό μπανάκι στη θάλασσα. Αν λοιπόν, φίλε αναγνώστη, για τον οποιοδήποτε λόγο έχεις αποφασίσει να κάτσεις στην Κεφαλονιά όλο το καλοκαίρι, με κάποιο τρόπο καβάτζωσες αυτοκίνητο και θες να κάνεις κανα’ μπανάκι στον ελεύθερο σου χρόνο ορίστε μια λίστα με επιλεγμένες και μη παραλίες του νησιού.
