Το φαινόμενο των αδέσποτων ζώων: Ένα σοβαρότατο πλήγμα στον πολιτισμό,δείγμα ανθρώπινης ανευθυνότητας.
Το πρόβλημα της εγκατάλειψης των αδέσποτων ζώων είναι μια θλιβερή πραγματικότητα με μεγάλες διαστάσεις τόσο στα αστικά κέντρα όσο και σε τοπικό επίπεδο. Η Κεφαλλονιά έχει την χαρά να έχει έναν από τους καλύτερους Πανελλαδικά φιλοζωικούς συλλόγους ονόματι “Doris”.
Πρόκειται για έναν σύλλογο μη κερδοσκοπικό, που δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2011 από μια ομάδα ζωόφιλων όπου ως κοινό τους στοιχείο για την ευόδωση της προσπάθειας αυτής είναι η απέραντη αγάπη τους για τα ζώα. Αποτελεί ένα στολίδι για το νησί της Κεφαλλονιάς, τόσο για το έργο που προσφέρει όσο και για το ότι προβάλλει το νησί μας θετικά στο εξωτερικό. Παράλληλα, υψίστης σημασίας είναι η εθελοντική βοήθεια της Αγγλικής Κοινότητας του νησιού η οποία συνεισφέρει τα μέγιστα με την φροντίδα της και την παροχή τροφών. Άξια αναφοράς επίσης είναι η ένθερμη στήριξη του Δήμου Κεφαλλονιάς όπου παραχώρησε έναν αρκετά μεγάλο χώρο στέγασης του καταφυγίου το οποίο ονομάζεται ARK (AnimalRescueKefalonia). Η κα Μαρία Μαρίνα Μασσάδο είναι η Πρόεδρος του συλλόγου “Doris”, μια γυναίκα δυναμική, δραστήρια, με απίστευτη αφοσίωση στο έργο της και απέραντη αγάπη στα ζώα όπου καθημερινά αφιερώνει πολλές ώρες κοντά στα αγαπημένα της τετράποδα. Οι δυσκολίες που συνάντησε τα πρώτα χρόνια στην Κεφαλονιά ήταν αμέτρητες, αλλά με το πείσμα της και την αέναη λατρεία της για τους “μικρους τετράποδους φίλους της”τα κατάφερε τελικά. Την ακούμε χαρακτηριστικά να μας λέει:
Κύριο μέλημα του συλλόγου είναι η περισυλλογή, η προστασία, η στέγαση και η φροντίδα όλων των αδέσποτων ζώων όπου περιφέρονται στους δρόμους είτε μόνα είτε σε αγέλες, νηστικά και χωρίς καμία υγειονομική περίθαλψη γεγονός που τα καθιστά επικίνδυνα για την σωματική ακεραιότητα και τη δημόσια υγεία των ανθρώπων. Δράσεις με προγράμματα στείρωσης ώστε να περιοριστούν οι γέννες, η κοινωνική επανένταξη των ζώων σε ανάδοχες οικογένειες αλλά και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση στο συγκεκριμένο θέμα είναι από τις βασικές προωθητικές ενέργειες του συλλόγου.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, δεν έχουμε την ανάλογη παιδεία σχετικά με τέτοιου είδους θέματα. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλαμβάνει την ενημέρωση των κατοίκων αναφορικά με τα ζώα, να ενεργοποιεί το συναίσθημα ώστε να ελαττωθεί ο αριθμός των ζώων που καταλήγει στο δρόμο. Τα περισσότερα αδέσποτα ζώα κάποτε ήταν ζώα συντροφιάς, από την στιγμή όμως που οι ιδιοκτήτες τους δεν στάθηκαν αντάξιοι των ευθυνών τους βρέθηκαν εγκαταλελειμμένα, απροστάτευτα, καλούμενα να χειριστούν μια τραυματική για εκείνα εμπειρία.
Τρόποι αντιμετώπισης του φαινομένου:
- Υψίστης σημασίας η συνδρομή του σχολείου ως πυλώνας καλλιέργειας συναισθημάτων φιλοζωίας στους νέους.
- Καταγραφή και σήμανση των αδέσποτων ζωών, εμβολιασμοί και στείρωση τους ώστε να μην παίρνει το φαινόμενο ανεξέλεγκτες διαστάσεις από την διαρκή και χωρίς μέτρο αναπαραγωγής τους.
- Κίνητρα παροχής εθελοντισμού από πολίτες αλλά και η ανάληψη εθελοντικών πρωτοβουλιών από κτηνίατρους
- Διασφάλιση αναγκαίων οικονομικών πόρων εκ μέρους της πολιτείας, ώστε να λύνονται βασικά προβλήματα όπως οι κατάλληλοι χώροι φύλαξης αλλά και η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
- Έγκαιρη και καθ’ όλα συστηματική ενημέρωση των Δήμων, οι οποίοι φέρουν εξ΄ ολοκλήρουτην ευθύνη για την περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων αλλά και από μεριάς της Πολιτείας οι προβλεπόμενες επιχορηγήσεις ώστε να μπορούν οι Δήμοι να ανταπεξέλθουν.
Εν κατακλείδι, θα έλεγα ότι τελικά δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο ώστε να ξεκινήσει να φαίνεται μια ηλιαχτίδα λύσης σε αυτό το μείζον κοινωνικό πρόβλημα της καθημερινότητάς μας, φτάνει όλοι μας, από απλούς πολίτες έως και τους αρμόδιους φορείς, να ΄΄αφήσουμε΄΄ τα λόγια και να προχωρήσουμε σε πράξεις. Μην παρατάμε στους δρόμους τα ζώα που δεν θέλουμε πια ή δεν μπορούμε να συντηρήσουμε. Το καταφύγιο είναι εκεί έτοιμο να υποδεχθεί οποιοδήποτε ζωάκι. Ο εθελοντισμός όλων μας είναι εκ των ων ουκ άνευ, είτε πρακτικά είτε οικονομικά με ότι μπορεί να περισσεύει από το υστέρημα του καθενός.