Το Hip-Hop ξεφεύγει από τα παλαιά πρότυπα και εμπορευματοποιείται, κάνει μαζική είσοδο στα club και ανανεώνεται το κοινό.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η τέχνη του δρόμου και το κίνημα υποκουλτούρας που ονομάζεται χιπ-χοπ, βγαίνει από τις φτωχογειτονιές και τα στενά του δρόμου και κάνει είσοδο στην εμπορική σκηνή.
Το ντοκιμαντές του Vice για την εμπορευματοποίηση του ραπ στην Ελλάδα.
To Rap είναι είναι ένα από τα 4 στοιχεία του Hip-Hop και εκπροσωπεί κατά κανόνα τις μειονότητες και εκφράζει μηνύματα για τα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες του καλλιτέχνη, ενώ δεν λείπει και η κριτική για την πολιτική κατάσταση της χώρας της οποίας το φιλοξενεί. Οι στίχοι (ρίμες) δεν τραγουδιούνται αλλά απαγγέλλονται και κύρια θέματα της είναι η βία, ο ρατσισμός, τα ναρκωτικά και πολλά άλλα θέματα που πλήττουν την καθημερινότητα μας. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πως η κύρια πηγή έμπνευσης της Ραπ είναι τα γκέτο των ΗΠΑ, όπου οι Αφροαμερικάνοι δέχονται καθημερινά λεκτική αλλά και σωματική βία από ανθρώπους της πολιτείας. Ο σημαντικότερος λόγος της δημιουργίας του Hip-Hop είναι η μεταφορά από το λύσιμο των διενέξεων στα γκέτο με την βία, στην σκηνή, όπου πλέον λύνουν τα προβλήματα τους ο ένας απέναντι στον άλλο χρησιμοποιώντας έξυπνους στίχους, κάνοντας έτσι επίθεση στο ήθος του “αντιπάλου”. Αυτό το είδος της μουσικής επιτρέπει στον καλλιτέχνη να εκφράσει με στίχους τα καθημερινά προβλήματα, στοχεύοντας την επαγρύπνηση του ακροατή. Οι στίχοι είναι αυτοσχέδιοι γραμμένοι σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο μέτρο, όπως για παράδειγμα οι μαντινάδες.
Σήμερα βλέπουμε την άνθιση ενός νέου είδους της Rap όπου ξεφεύγει από τα παλαιά πρότυπα και δίνει έμφαση στην μουσική παρά στους στίχους. Είναι γεγονός ότι έχει προκαλέσει αναστάτωση στην μουσική σκηνή παγκοσμίως, καθώς η τέχνη που ξεκίνησε ως μέσω έκφρασης του πολίτη, έχει γίνει εμπορική (mainstream) και μιλάμε για την Trap. Πλέον μουσικά κομμάτια με λιγότερους στίχους και ακατανόητο περιεχόμενο έχουν κερδίσει αρκετό κοινό παγκοσμίως λόγω της χορευτικής μουσική της. Το ξεκίνημα της εμπορευματοποίησης έγινε στην δεκαετία του ’90 από τα Ημισκούμπρια, οι οποίοι απαριθμούν αρκετές επιτυχίες.
Τεράστια επιτυχία από τους Ημίζ (Ημισκούμπρια) το 2001.
Η εμπορευματοποίηση της Rap δεν είναι ένα καινούργιο φαινόμενο, καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που την ενέπνευσαν κάνοντας αρκετές επιτυχίες με τα τραγούδια τους. Ύστερα από τα Ημισκούμπρια, την σκυτάλη πήραν οι Going Through έχοντας τεράστια απήχηση από το ελληνικό νεανικό κοινό με τραγούδια που παίζονται μέχρι και σήμερα. Η Trap ακολουθεί κυρίως αμερικάνικα πρότυπα και έχει δημιουργηθεί έτσι μια ρήξη των σχέσεων μεταξύ της Underground Rap σκηνής και της mainstream, καθώς πιστεύεται από τους "παλιούς" Hip-Hopάδες πως έχει χαθεί ο στόχος της μουσικής αυτής. Τα ναρκωτικά, τα πλούτη και τα βίντεο κλιπ που έχουν γίνει υπερπαραγωγές, με κύριο ηθοποιό εκδιδόμενες γυναίκες, δεν αρμόζουν στην Ελλάδα του σήμερα. Οι καλλιτέχνες της παλιάς Rap σκηνής έχουν πάρει θέση εναντίον της εμπορευματοποίησης αυτής και προσπαθούν όλο και περισσότερο να "θυμίσουν" στον κόσμο τα σημαντικά προβλήματα. Η παλιά σχολή της Rap συνεχίζει μέχρι και σήμερα να περνά μηνύματα και να εκφράζει συναισθήματα για την καθημερινότητα, κάνοντας αρκετούς να εκφραστούν μέσα από αυτήν. Αρκετά είναι όμως τα νέα συγκροτήματα που καταλαμβάνουν την ελληνική σκηνή με στοιχεία και από τα δύο είδη, έχοντας ευφυέστατους και ρηξικέλευθους στίχους.
Απόσπασμα από την συνέντευξη του ΤΖΑΜΑΛ στο Vice.
