Είναι πιθανό η εργασία να επηρεάσει την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των απαιτήσεων της φοιτητικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο των κοινωνικών βιοποριστικών επιβολών?
Το αίσθημα της προσμονής για την ενηλικίωση είναι γνωστό φαινόμενο σε όλους μας. Ο έφηβος γεμάτος Ελπίδα και αισιοδοξία αναμένει το 18ο έτος της ζωής του με σκοπό να αποστασιοποιηθεί από το ¨προστατευτικό κλίμα ¨ που περιλαμβάνει ο θεσμός της οικογένειας¨.
Η φοιτητική ζωή απαρτίζεται από νέες γνωριμίες διασκέδαση πάρτι ποτά υπαρξιακή συζητήσεις με τους φοιτητές ως τα ξημερώματα και κυρίως από ανεμελιά και άγνοια κινδύνου. Υπάρχει έντονο το αίσθημα της αυτονομίας του αυθορμητισμού και βασικότερο όλων το πάθος για ζωή και καινούργιες αξέχαστες εμπειρίες (Είναι δεδομένο ότι ηλικία των 18 μέχρι 24 υπάρχουν τα περιθώρια για λάθη και από εκεί πηγάζει η έμπνευση)
Όμως εν έτη 2019 όπου οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας είναι εχθρική έκρυθμη η ασταθής πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να αναλάβουν οι ίδιοι τα έξοδά τους βρίσκοντας εργασία κυρίως σε χώρους εστίασης (ως σερβιτόροι μπάρμαν delivery κλπ) .Ο βασικότερος λόγος που τους ωθεί στον εργασιακό χώρο είναι ανάγκη για να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις του μήνα (ενοίκιο λογαριασμό φαγητό κλπ) και να αποκτήσουν οικονομική ανεξαρτησία από την οικογένειά τους. Έτσι αποφασίζεται να μοιράζουν το χρόνο τους ανάμεσα στην εργασία και τις σπουδές
Ενώ στην αρχή όλα φαίνονται να είναι όπως τα είχε φανταστεί ,με το πέρασμα του χρόνου συνειδητοποιεί ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να συνδυάζεις την δουλειά με τη σχολή. Το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη χρόνου ο σπουδαστής πλέον δεν έχει ανεκμετάλλευτες ώρες για να πάει βόλτα με τους φίλους του. Δεν μπορεί να ξενυχτίσει το βράδυ διασκεδάζοντας τα νυχτερινά κέντρα που βρίσκεται παρέα του , επειδή πρέπει να ξενυχτήσει το πρωί για να πάει να παρακολουθήσει το μάθημα η να κάνει την καθιερωμένη βάρδια του στον χώρο που εργάζεται
Παρόλο το άνθος της ηλικίας που έχει νιώθει να το καταβάλει η κούραση και να μην έχει τη διάθεση να διαβάσει . Ο νέος καθιστά τον εαυτό του υπεύθυνο που έχει αποκτήσει διπλή ταυτότητα του φοιτητή ή του εργαζόμενοι σε τόσο μικρή ηλικία και προσπαθεί να αποδεχτεί την ιδέα ότι η φοιτητική ζωή που περιμένει να ζήσει δεν είναι αυτή που έχει φανταστεί.
Ένας εργαζόμενος σπουδαστής καθημερινά ζυγίζει τα θετικά και τα αρνητικά της διπλής ιδιότητας του από τη μία μεριά αναλογίζεται οικονομικό πρόβλημα και την έλλειψη χρόνου και από την άλλη μεριά στο τέλος του μήνα νιώθει τη χαρά της ικανοποίησης που μπόρεσε για ακόμη μία φορά να καλύψει υποχρεώσεις .
Βέβαια η ένταξη ενός νέου φοιτητή στην εργασιακή απασχόληση δεν παύει να σημαίνει ότι δεν εξελίσσεται σαν άνθρωπος . Ισα-ίσα λόγω της αναστροφής του με μεγαλύτερο φάσμα ανθρώπων (φοιτητές συνάδελφη εργοδότες ) από κάποιον που σπουδάζει μόνο του δίνει την ευκαιρία να αποκομίζει εμπειρίες και να αντιλαμβάνεται τη ζωή από διάφορες πλευρές. Μέσω της εργασίας ανεβαίνει ο πήχης της πειθαρχίας και σε συνδυασμό με την ανεμελιά που επικρατεί λόγω της νεότητας είναι αυτό που χαρακτήριζε την ταυτότητα ενός εργαζόμενου φοιτητή.
Ειδικότερα σε μία κλειστή κοινωνία όπως είναι η Κεφαλλονιά υπάρχει μερικές φορές μεγαλύτερη κατανόηση και οι νόμοι της αγοράς περιορίζεται στο βαθμό που τους επιτρέπουν για χάρη της ανθρωπιάς και της συμπόνιας σαφώς ένας απλός φοιτητής που δεν εργάζεται και παραμένει ανεπηρέαστος από τους εξωτερικούς παράγοντες έχει μεγάλη πιθανότητα να τελειώσει τις σπουδές του.
