Γήπεδο υπό κατασκευή
Η χρυσή σελίδα που γράφτηκε στον ελληνικό αθλητισμό
Ήταν καλοκαίρι το 2004,όταν η Ελλάδα ενάντια σε όλα τα προγνωστικά,κατέκτησε το Ευρωπα’ι΄κό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ή αλλιώς Euro.
Στα γήπεδα της Πορτογαλίας,από τις 12 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου,η χώρα μας μετείχε μόλις για δεύτερη φορά σε τελική φάση ευρωπα’ι΄κού πρωταθλήματος(μετά το 1980) και ήταν ένα από τα αουτσάιντερ του τουρνουά.Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Ιουνίου 2004.Η εθνική μας ομάδα έκανε το ντεμπούτο της απέναντι στην οικοδέσποινα και φαβορί της διοργάνωσης,την Πορτογαλία των πολλών αστέρων.Ο Λουίς Φίγκο,ο Ρούι Κόστα,ο Ντέκο,ο Νούνο Γκόμες,ο Σιμάο,ο Μανίς,ο Παουλέτα και φυσίκα ο νεαρός τότε Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν κάποια από τα ονόματα που είχε στη διάθεσή του ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι.Η εξέλιξη του αγώνα ήταν πέρα για πέρα φανταστική για τους Έλληνες φιλάθλους και όχι μόνο.Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα φρόντισε να δείξει από νωρίς ότι δε θα παίξει με κατεβασμένα τα χέρια.Μόλις στο 7ο λεπτό της αναμέτρησης,ο Γιώργος Καραγκούνης,έπειτα από μια φανταστική ενέργεια στο χώρο του κέντρου,με ένα ευθύβολο σουτ άνοιξε το σκορ.Από εκεί και πέρα η συνέχεια είναι γνωστή.Στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου ο Γιούρκας Σε’ι΄ταρίδης ανατρέπεται μέσα στην περιοχή από τον Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Κολίνα χωρίς δισταγμό υπέδειξε το πέναλντι.Ο Άγγελος Μπασινάς με μια υπέροχη εκτέλεση,δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στο Ρικάρντο και έκανε το 2-0.Το μόνο που κατάφεραν οι Ίβηρες ήταν να μειώσουν με τον Κριστιάνο Ρονάλντο σε 2-1.Τέσσερις ημέρες αργότερα η εθνική μας αντιμετωπίζει ένα άλλο φαβορί,την Ισπανία.Οι Ισπανοί μπήκαν αγριεμένοι στο παιχνίδι.Ο Φερνάντο Μοριέντες εκμεταλλευόμενος τα διαδοχικά λάθη στην άμυνα της εθνικής μας ομάδας,κάνει με κοντινό σουτ το 1-0.Στην αρχή όμως του δευτέρου ημιχρόνου,ο Βασίλης Τσιάρτας <<βρίσκει>> τον Χαριστέα με μια φανταστική μπαλιά 30 μέτρων και αυτός με τη σειρά του ισοφαρίζει σε 1-1.Όλα έδειχναν πλέον ότι είχαμε στο τσεπάκι την πρόκριση στους 8.
Τρίτο και τελυταίο παιχνίδι για τη φάση των ομίλων.Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη Ρωσία και χρειάζεται μια ισοπαλία ή ήττα με ένα γκολ για να προκριθεί,την ίδια στιγμή που η Ρωσία είχε αποκλειστεί από τη συνέχεια της διοργάνωσης.Έτσι και έγινε.Στο 2ο λεπτό η Ρωσία ανοίγει το σκορ και σα να μην έφτανε αυτό,στο 17ο λεπτό πετυχαίνει και 2ο γκολ.Ευτυχώς στο 43′ ο Ζήσης Βρύζας μείωσε σε 2-1,σκορ που παρέμεινε μέχρι τη λήξη και η Ελλάδα προκρίθηκε στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Αντίπαλος μας στον προημιτελικό η Γαλλία,ακλόνητο φαβορί για τη νίκη.Η νίκη όμως ήρθε για τους Έλληνες.Στο 65′ ο Ζαγοράκης έγινε Ζιντάν,<<χόρεψε>> τον Λιζαραζού και με σέντρα διαβήτη βρήκε τον Χαριστέα που με μια άπιαστη κεφαλιά εκτέλεσε τον Μπαρτέζ,κάνοντας το 0-1.Η Ελλάδα ήταν στον ημιτελικό.
1η Ιουλίου και η Εθνική αντιμετωπίζει την Τσεχία για μια θέση στον τελικό.Οι Τσέχοι με παίκτες όπως οι Νέντβεντ,Τσεχ,Μπάρος,Ροτσίσκι,ήταν καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο,είχαν δοκάρι και πολλές ευκαιρίες,όμως ο Νικοπολίδης ήταν πραγματικός κέρβερος.Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση.Ο Τσιάρτας εκτέλεσε το κόρνερ,ο Δέλλας πετάχτηκε στο πρώτο δοκάρι και με μια κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Τσεχ.Η Ελλάδα στον τελικό!
Έτσι φτάσαμε στις 4 Ιουλίου, όπου η Λισαβόνα είχε ντυθεί στα μπλε υποδεχόμενοι τα καραβάνια των Ελλήνων που ζούσαν το δικό τους όνειρο.
«Δεν μπορεί η Ελλάδα να κερδίσει για δεύτερη φορά την Πορτογαλία…», έλεγαν ειδικοί.Μόνο που σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση… Στο 57’ ο Μπασινάς εκτέλεσε το κόρνερ, ο Χαριστέας νίκησε Κοστίνια, Ρικάρντο και με κεφαλιά πέτυχε το «γκολ των Αγγέλων».
Αυτοί οι απίθανοι «πειρατές» είχαν κάνει και πάλι το θαύμα τους! Η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης και στο Ντα Λουζ από τη μια υπήρχε το κλάμα των Πορτογάλων και το πανηγύρι των Ελλήνων.«Σήκωσε το τιμημένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω…», τραγουδούσαν εκστασιασμένοι οι Έλληνες οπαδοί κι όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης πήρε το τιμημένο από τα χέρια του Λέναρντ Γιόχανσον (τότε πρόεδρος της UEFA) μαζί του σήκωσε κι όλη την Ελλάδα.
Κι αν έχουν περάσει 14 χρόνια από εκείνη την απίστευτη βραδιά, ακόμη την ίδια ανατριχίλα νιώθουμε όλοι βλέποντας τις εικόνες από εκείνη τη μαγική βραδιά… Γι’ αυτό θα νιώθουμε πάντα ευγνώμονες στον Ότο Ρεχάγκελ και στα 23 παλικάρια του…
