Εκεί όπου τα νερά συναντούν τη στεριά
Οι υδροβιότοποι αποτελούν σημείο καλαισθησίας αλλά και ένα σημαντικό κομμάτι του οικοσυστήματος που χρήζει προστασίας προκειμένου να διατηρηθεί και να συνεχιστεί η ακολουθία των οργανισμών που επιβιώνουν σε εκείνους.
Ένας υδροβιότοπος είναι το μέρος όπου φυσικά ή τεχνητά, το έδαφος της γης συνυπάρχει με εποχικά ή μόνιμα νερά, ενώ η βλάστηση που περικλείει την περιοχή ακμάζει. Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από το ύδωρ και βιότοπος, δηλαδή, το νερό ορίζεται ως απαραίτητο για την επιβίωση των οργανισμών που φιλοξενεί.
Λιμνοθάλασσα Κουτάβου
Οι χώρες που συμφώνησαν στη μείζων συμβολή των υγροβιοτόπων για τον πλούτο τους σε φυσικούς πόρους, την περιβαλλοντική τους αξία και την προστασία ορισμένων οργανισμών προκειμένου να αποφευχθεί η διαταραχή του οικοσυστήματος συμμετείχαν στην υπογραφή της σύμβασης Ραμσάρ στην ομώνυμη περσική πόλη στις 2 Φεβρουαρίου 1971 και τέθηκε σε ισχύ στις 21 Δεκεμβρίου 1975, ενώ, στη σύμβαση συμμετέχει και η Ελλάδα.
Χλωρίδα και πανίδα στους υδροβιότοπους
Ως χλωρίδα χαρακτηρίζεται το σύνολο των φυτών που βλαστίζουν σε φυσικές συνθήκες ενώ αντιθέτως ως πανίδα ορίζεται το σύνολο των ζωικών οργανισμών.
Στους υδροβιότοπους της Ελλάδας συναντάμε κυρίως ένα μεικτό περιβάλλον καλαμώνων που κατά συνθήκες έχουν την τάση να δημιουργούν μικρούς βάλτους ενώ σε κοντινές αποστάσεις βρίσκουμε μικρά δάση που αποτελούνται κυρίως από θάμνους και φυλλοβόλα δέντρα. Όσον αφορά την πανίδα, στους υγροτόπους ενδημούν διάφορα είδη του ζωικού βασιλείου, όπως αμφίβια, ψάρια, ερπετά, θηλαστικά, πτηνά και ασπόνδυλα, τα οποία χρήζουν προστασίας ενώ οδηγίες και κριτήρια σχετικά με τα προστατευόμενα είδη της Ελλάδας παρουσιάζονται στο Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Ειδών της Ελλάδας.
Παραδείγματα φυσικού και τεχνητού υδροβιότοπου στην Ελλάδα
Δέλτα Νέστου
Ο Νέστος ή αλλιώς «Ποτάμι της Ζωής» όπως το αποκαλούν, αποτελεί το πέμπτο μεγαλύτερο ποτάμι της Ελλάδας, μετά τον Αλιάκμονα, τον Αχελώο, τον Πηνειό και τον Έβρο. Πηγάζει στην Ρίλα της Βουλγαρίας, διατρέχει τους νομούς Ξάνθης και Καβάλας ενώ οι εκβολές του βρίσκονται στο Θρακικό Πέλαγος. Η έκταση του δέλτα, αποτελεί έναν σημαντικό υδροβιότοπο διεθνούς κύρους ενώ η έκτασή του αγγίζει τα 550.000 στρέμματα. Η γραφικότητα της περιοχής σε συνδυασμό με την διευρυμένη βλάστηση αποτελεί πόλο έλξης από πληθώρα ατόμων ανά τον κόσμο και όχι μόνο κατοίκων της Ελλάδας.
Λίμνη Κερκίνη
Η λίμνη Κερκίνη βρίσκεται βορειοδυτικά του Νομού Σερρών και αποτελεί έναν τεχνητό υδροβιότοπο που κατασκευάστηκε το 1932 με την κατασκευή φράγματος, ενώ το 1982 έγινε ανακατασκευή του φράγματος. Θεωρείται από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους, λόγω της αστείρευτης ομορφιάς που παρέχει και της υψηλής παραγωγικότητάς της ενώ είναι γνωστή για τα νούφαρα που βλαστίζουν σε εκείνη καθώς και για την ποικιλία της σε ψάρια και πτηνά, καθώς, στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον 300 είδη πουλιών. Το Εθνικό Πάρκο Κερκίνης συγκροτήθηκε το 2006 για την προστασία της φυσικής κληρονομιάς της περιοχής φτάνει μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερης σημασίας η συμμετοχή στην προστασία των υδροβιότοπων, είτε φυσικών είτε τεχνητών, καθώς και ο αρμόζων σεβασμός απέναντι τους και στους έμβιους οργανισμούς που φιλοξενεί, είναι απαραίτητος προκειμένου να προστατευθεί και να διατηρηθεί η ισορροπία της τροφικής αλυσίδας. Είναι, άλλωστε, άτοπο να αμελούμε πως ένα μικρότερο οικοσύστημα δεν παύει να συμβάλλει στην διατήρηση και ανάπτυξη ενός ευρύτερου κυρίως λόγω των αλυσιδωτών επιρροών.
