Ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη ψυχολογία μας
social media (δική μου)
Facebook, instagram, twitter είναι μερικές βασικές εφαρμογές κοινωνικής διάδρασης τόσο από μικρούς όσο και από μεγάλους όπου για πολλούς αποτελούν ως ένα βαθμό εξάρτηση καθώς αντικαθιστάται η φυσική ανάγκη για άμεση επικοινωνία μέσα από αυτές.
Παρότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν έχει πολλά χρόνια που έχει μπει στο σπίτι κάθε πολίτη, η χρήση αυτού γίνεται όλο και πιο συχνή. Αντικαθιστούμε πολλές λειτουργίες για την άνεση και την επιτάχυνση των κινήσεων μας στη καθημερινότητα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ως πρώτο βαθμό, κάλυψη ψυχολογικών αναγκών. Ο άνθρωπος με άλλα λόγια έχει την τάση να τα χρησιμοποιεί από ανάγκη για επικοινωνία. Αποτελούν βεβαίως και μέσα προβολής και διαφήμισης αν λάβουμε υπόψη μας ότι και ένα απλό προφίλ αποτελούμενο από φωτογραφικό υλικό βιογραφικό κλπ στην ουσία είναι μέσο προβολής του ίδιου μας του εαυτού.
Όπως κάθε δράση έχει και αντίδραση έτσι και τα λεγόμενα social media έχουν την δική τους αντίδραση. Αν παρατηρήσουμε καλύτερα πόσο χρόνο αφιερώνουμε ημερησίως για chatting π.χ. ή αν δούμε τους ανθρώπους γύρω μας στο δρόμο περπατώντας θα συμπεραίνουμε ότι υπάρχει σε μεγάλο βαθμό κάποια αποξένωση. Ότι συνομιλία γίνεται μέσω των κοινωνικών δικτύων. Καμία προσωπική συνομιλία. Είναι ένα μείζον πρόβλημα που έχει εμφανιστεί και έχει αναγνωριστεί σαν ψυχιατρικό πρόβλημα πολύ πρόσφατα. Πρόκειται περί του εθισμού στα social media. Αρμόδιοι αλλά με όχι τόσο άμεσα αποτελέσματα είναι μόλις δύο: ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση. Ένα πρόβλημα με τόσο μεγάλη απήχηση που υπήρξε και από πολύ παλαιότερα από την κυκλοφορία των βιντεοπαιχνιδιών δεν είχε αναγνωριστεί και δρούσε ανενόχλητα. Ο Μαρκ Γκρίφιθς ήταν ο ερευνητής ανάμεσα σε πολλούς, που πρόσεξε τόσο τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια όσο και στο facebook, instagram και twitter ως προς την υπερβολική κοινωνική δικτύωση μέσω διαδικτύου. Το 2011 λοιπόν ανακοίνωσε μέσω της μελέτης αυτής ότι έχει την ίδια επίδραση όπως και ο εθισμός του καπνίσματος και του αλκοολισμού. Παρατηρώντας συγκεκριμένα απότομες αλλαγές στη διάθεση, κοινωνική περιθωριοποίηση, εσωτερικές συγκρούσεις και υποτροπή. Επιδράσεις που βλέπουμε και εμείς στην καθημερινότητά μας, έως και στην οικογένειά μας. Ερωτηθέντες της έρευνας απάντησαν πως κατά μέσο όρο ασχολούνται γύρω στις 3 ώρες, πολύ κατά τη γνώμη τους καθώς μπορούν να ασχολούνται και μέσω smartphones στον δρόμο ή στην δουλειά. Σύμφωνα με έρευνες όμως είναι ψευδής πληροφορία καθώς ένας νέος έως 15 ετών ασχολείται πολύ περισσότερο. Μόνο ο χρόνος όμως δεν μπορεί να είναι ενδεικτικός . Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη κι άλλους παράγοντες όπως το ότι πολλοί χρησιμοποιούν τα social media μέσω εργασίας. Η μετέπειτα έρευνα του 2017 έλεγε ότι ο εθισμός είχε να κάνει κατά βάση με τα μικρομεσαία εισοδήματα, το χαμηλό επίπεδο μόρφωσης και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και μία άλλη έρευνα τον συνέδεε με την κατάθλιψη.
Στους ενήλικες είναι θέμα ενημέρωσης αλλά και στα παιδιά κάτω των 15 ετών ένα μήνυμα στις 3 το ξημέρωμα κάπως θα μπορούσε να ενημερώσει για το υπερβολή του ορίου ωρών.
