Στις μέρες μας έχει γιγαντωθεί ένα άκρως ανησυχητικό φαινόμενο που αφορά την έντυπη δημοσιογραφία σε εθνικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε τοπικό επίπεδο όπου αργοπεθαίνει.
Οι πολίτες πλέον έχουν δώσει βάση σε άλλες πηγές ενημέρωσης, μιας και τα στατιστικά στοιχεία μέχρι σήμερα μας δείχνουν ότι ο αριθμός των έντυπων φύλλων έχει μειωθεί δραστικά. Ένα τέτοιο φαινόμενο που επηρεάζει ακόμα και μεγάλες εφημερίδες εθνικής εμβέλειας, την έντυπη τοπική δημοσιογραφία μπορεί να την εξαλείψει. Η σημαντικότητα της μείωσης των πωλήσεων των έντυπων φύλλων και το κατά πόσο πρέπει να μας απασχολεί δε γίνεται άμεσα αντιληπτό από μία μεγάλη μερίδα κόσμου. Το δυναμικό κοινό -με όρους marketing-, που αποτελείται από νέους ανθρώπους, δεν είναι εξοικειωμένο στο να ενημερώνεται από μια έντυπη έκδοση, αλλά προτιμά το διαδίκτυο και τα υπόλοιπα ΜΜΕ.
Στην έντυπη εφημερίδα απαιτείται ένας μεγάλος αριθμός ατόμων ώστε να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες της απαιτητικής ειδησεογραφίας. Υπάρχει πλήρης ενημέρωση πάνω στο θέμα το οποίο αναλύει ο εκάστοτε δημοσιογράφος και πάντα υπάρχει η υπογραφή του που αποτελεί την προσωποποίηση της ευθύνης, χωρίς να μπορεί να αναιρέσει ό,τι έγραψε μιας και ό,τι εκδοθεί μένει για πάντα (scripta manent). Αυτό σημαίνει ότι μία εφημερίδα επιζητά πολλές ώρες εργασίας ακόμα και μέσω των πιο παραδοσιακών τρόπων αναπαραγωγής ειδήσεων όπως το να βρίσκεται ο ανταποκριτής “on scene”.
Στα πλαίσια της γενικότερης πτώσης και φθοράς της έντυπης δημοσιογραφίας, αυτό που κυρίως αφορά τον μέσο αναγνώστη είναι το κατά πόσο ποιοτικές και πλουραλιστικές επιλογές διαθέτει. Σίγουρα ένας πολίτης κεντρικής πόλης δε θα έχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στο να καλύψει το ενδιαφέρον του για τις καθημερινές εξελίξεις, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα υφίσταται και ανδρώνεται στην επαρχία. Οι άνθρωποι της περιφέρειας ζητούν άμεση, έγκυρη και εμπεριστατωμένη άποψη για τα τεκταινόμενα της περιοχής τους. Τις πανελλαδικές ειδήσεις μπορούν να τις αναζητήσουν σε όλα τα sites και τις εφημερίδες εθνικής εμβέλειας, αλλά για τον τόπο του είναι αναγκαία η ύπαρξη παραδοσιακών μέσων αναπαραγωγής, όπως η έντυπη δημοσιογραφία.
Συμπερασματικά, οι κάτοικοι της περιφέρειας θα ήταν αναγκαίο να στηρίζουν τα τοπικά τους μέσα και ειδικότερα τον έντυπο τύπο ο οποίος έχει γνωρίσει ραγδαία ποσοστιαία μείωση φύλλων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εφημερίδα εξαρτάται από τους αναγνώστες της, όσο και οι αναγνώστες από εκείνη. Ένα “δούναι – λαβείν” που ως αποτέλεσμα θα έχει την επαρκή, υπαρκτή και ανεξάρτητη ενημέρωση. Το τελευταίο σκέλος και η αναγκαιότητα στήριξης που πλέον έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα τονίστηκαν ιδιαίτερα από τη συνεντευξιαζόμενη κ. Χριστίνα Διακάτου η οποία εργάζεται ως συντάκτρια και δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Ημερήσιος” που εδράζεται στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Η κ. Διακάτου εκτός των προσωπικών πληροφοριών που ανέλυσε ώστε να κατανοηθεί πλήρως η ενεργή πορεία της στην έντυπη δημοσιογραφία τη τελευταία δεκαετία, μας έδωσε πληροφορίες που αφορούν τόσο την εφημερίδα της, όσο και το γενικότερο πλαίσιο της υπάρχουσας κατάστασης στον τόπο της Κεφαλονιάς ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα περιφερειακής κάλυψης κοινωνικοπολιτικών γεγονότων.
Έδρα εφημερίδας “Ημερήσιος”
Γραφεία εφημερίδας “Ημερήσιος”
Τέλος, ο “Ημερήσιος”, όπως και μία πληθώρα άλλων τοπικών εφημερίδων ανά τόπους, διαθέτει ανθρώπους που έχουν όρεξη ώστε να συνεχίσουν το λειτούργημα της παραδοσιακής δημοσιογραφίας βασιζόμενοι στη θέληση και τη στήριξη των αναγνωστών. Η ύπαρξη και η συνέχιση της κάλυψης όλων των τοπικών εξελίξεων περιμένουν τη στήριξη όλων μας.
