Το βιβλίο αυτό δεν μιλά με τους γνωστούς τρόπους για την «παγκοσμιοποίηση». Δεν περιγράφει σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα φωτισμένα από την ποικιλία των ατομικών εμπειριών. Προχωρεί στο υπέδαφος αυτών των φαινομένων, εκεί όπου τελούνται οι διαφοροποιητικές και ενοποιητικές διαδικασίες και μέσα από αυτή την διπλή κίνηση επιχειρεί να κατανοήσει τους μηχανισμούς που υποκινούν την έκδηλη στον καιρό μας οικουμενική τάση για ομοιογενοποίηση. Σε αυτό του το εγχείρημα αξιοποιεί το αναλυτικό εργαλείο της κοινωνικής, λειτουργικής «διαφοροποίησης - ενσωμάτωσης», όχι στην παραδοσιακή του συγκρότηση, αλλά αναθεωρημένο μέσα από την οπτική της επικοινωνίας. [...] Παρά την έμφαση στα δομικο-λειτουργικά δεδομένα, η ανάλυση δεν αγνοεί το δρων υποκείμενο. Το περιέχει ως παράγοντα δημιουργικότητας και αλληλεγγύης και, υπ' αυτή την έννοια, το έχει συνεχώς μπροστά της ως την αισιόδοξη δυνατότητα μιας, όχι μόνο λειτουργικής, αλλά και κοινωνικής ενσωμάτωσης ως τον καλύτερο αντίλογο στους ισχυρισμούς για βαθμιαία μετατροπή της κοινωνίας σε πολτώδες, αποδιαφοροποιημένο αμάλγαμα, οδηγούμενο ακάθεκτα προς παγκόσμια αταξία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
