Ξεκινώντας από μια αναλυτική βάση, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να εξηγήσει και να φωτίσει μερικά από τα πιο ουσιώδη προβλήματα που σχετίζονται με την περαιτέρω ανάπτυξη της Ευρώπης ως περιφερειακής οικονομικής και πολιτικής οντότητας, καθώς και τις βασικές επιλογές που συνδέονται με αυτά. Υπερβαίνοντας στα στενά όρια μιας αυστηρά ακαδημαϊκής μελέτης, το βιβλίο επιχειρεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον κάθε ενημερωμένου αναγνώστη και με αυτόν τον τρόπο να συμβάλλει στη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. Ο στόχος φαίνεται, ίσως, φιλόδοξος βρίσκεται, ωστόσο, σε αντιστοιχία με τη βασική μου συλλογιστική ότι τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης πρέπει να αποκτήσουν σαφέστερα πολιτικό χαρακτήρα. Χρειάστηκα περισσότερο από ένα χρόνο για να γράψω το βιβλίο, και πολύ περισσότερα χρόνια για να αποκρυσταλλώσω τις απόψεις που διατυπώνονται σ' αυτό. Οι απόψεις αυτές προέρχονται από διαφορετικές πηγές, ορισμένες από τις οποίες είναι δύσκολο πλέον να τις ιχνηλατήσω στην αρχική μορφή τους. Στη διαμόρφωση αυτών των απόψεων συνέβαλλαν τόσο η μακρόχρονη πείρα μου ως ακαδημαϊκού δασκάλου και ερευνητή σε διάφορες χώρες, όσο και η (συντομότερη οπωσδήποτε) ενασχόλησή μου με τον ιδιωτικό τομέα αλλά και τον δημόσιο βίο ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε, τέλος, και η συνεχής προσπάθειά μου να δρω ως ενεργός Ευρωπαίος πολίτης, γεγονός που πλούτισε ιδιαίτερα τις εμπειρίες μου. Οι ιδέες που περιέχονται εδώ έχουν κατά κανόνα διατυπωθεί και με άλλες ευκαιρίες επομένως, έχουν ήδη κριθεί από ποικίλα ακροατήρια, τα οποία αποτελούνται είτε από φοιτητές, είτε από άτομα με συμμετοχή στη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Το βιβλίο δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να γραφεί δίχως την έμπνευση, την πρόσβαση σε πληροφορίες και την ανατροφοδότηση που μου πρόσφεραν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι. Ακόμη και όταν κάποιος συνηθίζει να αλλάζει περιβάλλον, ορισμένοι σταθμοί διαρκούν περισσότερο από άλλους. Η Αθήνα, η Οξφόρδη, το Λονδίνο, η Μπριζ και η Φλωρεντία υπήρξαν πόλεις όπου πέρασα ένα σημαντικό κομμάτι της έως σήμερα ζωής μου. Είμαι ευγνώμων σε όλους τους φίλους και τους συναδέλφους μου για το προνόμιο που μου πρόσφεραν να μάθω από αυτούς. [...] (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)
