Η μέθοδος που επελέγη για την ανάπτυξη του έργου στηρίζεται στην καταγραφή και ανάλυση των αρχών και κανόνων του δικαίου της θάλασσας μέσα από τη διαχρονική τους σταδιακή υιοθέτηση και μετά την αρχική αναλυτική παράθεση της ιστορικής εξέλιξης του χώρου. Γι’ αυτό και αφιερώθηκαν στο όλο εγχείρημα δύο ξεχωριστοί τόμοι, οι οποίοι συνοδεύονται από αναλυτικά παραρτήματα, πίνακες καθώς και σχετική ορολογία. Ο πρώτος τόμος αναφέρεται περισσότερο στη φύση του θαλάσσιου και ωκεάνιου χώρου και των πηγών του, καθώς και στην κατοχύρωση των ζωνών εθνικής δικαιοδοσίας. Ο δεύτερος τόμος αφιερώνεται στο καθεστώς των θαλάσσιων και ωκεάνιων βυθών σε συνδυασμό με τη διαχείριση και προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αλλά και τη διεθνή οργάνωση στον τομέα της γενικότερης θαλάσσιας και ωκεάνιας προοπτικής διατήρησης της ζωής στον πλανήτη, καθώς και στο καθεστώς της Ανταρκτικής. Ένας τρίτος τόμος προβλέπεται εν καιρώ στον τομέα της ανάλυσης όλων των ειδικότερων στοιχείων και προοπτικών που αφορούν αποκλειστικά στην Ελλάδα και στα προβλήματα οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών της, κυρίως με την απέναντι Τουρκία αλλά και τα άλλα παράκτια κράτη, ειδικότερα του χώρου της νοτιοανατολικής Μεσογείου (Απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης)
