Για την περιγραφή του γνωστικού αντικειμένου του βιβλίου αυτού χρησιμοποιείται, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, μια ποικιλία όρων. Έτσι εκτός από τον όρο "ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα", τον οποίο επέλεξε ο έλληνας συντακτικός νομοθέτης το 1975 ως τίτλο του Δεύτερου Μέρους του Συντάγματος (άρθρα 4 έως 25), συναντούμε στη θεωρία όρους όπως συνταγματικές ή ατομικές ή δημόσιες ελευθερίες, θεμελιώδη δικαιώματα, ανθρώπινα δικαιώματα, συνταγματικά δικαιώματα κ.ά. Η πολυμορφία αυτή όρων οφείλεται στην πολυμορφία του ίδιου του φαινομένου της κατοχύρωσης παρόμοιων δικαιωμάτων, καθώς και στα διαφορετικά στάδια της ιστορικής του εξέλιξης. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
